تاتا قیرّان گلیب

امروز و این روزها عجیب است 

خیلی عجیب 

پنج شنبه ی آینده مهم ترین امتحان زندگیم را دارم 

سرنوشت ساز و تعیین کننده ... حتی مهم تر از کنکور چرا که من دیگر ١٨ ساله نیستم و آنقدر ها فرصت ندارم 

امتحان دستیاری ... 

مهمان های ناخوانده به خانه مان هجوم اورده بودند که با پیچیدگی بسیار بندگان خدا رفع حضور کردند 

اقای دکترم مریض شده بود و حالش اصلا خوب نبود 

پسرم و دلیل لطف خدا به من این روزها در خانه ای پر مورچه است و نگرانی ام یکی دوتا نیست 

نرس امروز اورژانس سرخک گرفت دوحالی که از صبح من با او بودم ... 

خدای من 

میدانم یکجای خوبی ایستادی و این روزها را نظاره میکنی ... 

کمک حالم باش 

دوستم بدار که من پر از خطا بنده کوچک و لوس خودت هستم 

راستی نوت های سال ٩٦ را میدیدم 

 

رشد کردم ... اری کمی بزرگ شده ام ... کمک کن تربیتم کن و رب مهربانم باش

 تا عزیز خلق و بزرگ عالم شوم ... 

مهم ترین درس این روزهایم این است ؛ 

گاهی ما چیزی در دیگران میبینیم که بابتش عصبی میشویم و حرص میخوریم ... 

خوب خودمان را بجوریم ... شاید ان خصلت در خود ما حضور دارد !

 

افوضوا امری الی الله ... 

خدایا 

نزار حیف شم ...