به وقت فکر

از یه جایی به بعد آدمارو باید دسته بندی کرد

به هرکسی یه نقشی داد 

یه سریا رو پررنگ کرد و یه عده رو کم رنگ 

کسی که حرفت رو نمی فهمه ، حتی اگه عزیزترینه برات 

تو لیست "مشورت " باید بره اون آخرای لیست 

کسی که باهاش بهت خوش میگذره حتی اگه تو مشارکت های کاری  کلافت می کنه  ، تو لیست " شادی " نفره اوله 

کسی که کلی چیزای خوب بهت یاد میده ، حتی اگه با مدل زندگیش مشکل داشته باشی باید بره تو لیست " آدم مفیدا"

و کسی که تو کارا پشتت وایمیسته ، حتی اگه ایرادگیرترین آدمم باشه جاش دقیقا تو لیست " حساب شده" هاست 

اما این قاعده دو تا استثنا داره 

اولی آدمایین که حال دلتو بد می کنن 

اونا هرچقدرم مشاور ، شاد ، مفید یا حساب شده باید برن ته "ریسایکل بین " ذهنت بعدشم هیج وقت " ریکاور " نشن 

دسته دومم کسایی هستن که تو رو بلدن 

ناراحتیو و شادیتو متوجه میشن و از خودشون و وقتشون برات مایه می زارن 

اونا جاشون تو قلبه آدمه 

هرچقدرم پیشنهادای مشاوره ایشون خنده دار باشه منظورتو متوجه نشن یا چیز خاصی ازشون یاد نگیری ... 

.

.

همین