You're the rules of beautiful
چندی است در فضای مجازی هشتگی راه افتاده به نام
#بدن_من
صرف نظر از شخص صاحب ایده که " فرانک عمید" است و نوع تفکراتش اگر بخواهیم به اصل ماجرا بپردازیم این است که
سر منشأ ذهنی ما از زیبایی فرم و شکل بدن چیست ؟ این تعریف از کجا آمده است ؟
و
این تفکر چقدر روی ذهنیت ما از خودمان تاثیر گذاشته است ؟
واضح تر بگویم
چقدر چاق شدی ؟
عین اسکلته از بس لاغره
دیدی چقدر باسنش بزرگه
پاهات عین قبر بچه اس
سینه فقط هشتاد و پنج
شکمش آویزونه
دماغش آفسایده
کوتوله
تو چرا نمیری لبتو پروتز کنی ؟
ناخوناتو باید بکاری اینا چیه !
بلوند مده الان
اونم که کچله بیچاره
عین خرس پشمالوعه
سیکس پک کن داداش
و...
تعریف زیبایی که امروزه در کله ی همه مان کرده اند از کجا می آید ؟
کافی بود همین ما صد سال قبل به دنیا آمده بودیم
آنوقت دختران قد بلند ِ کشیده ی برنز ِ بلوند ، در نظر عوام زشت و کریه بودند و دخترانی پهن با چند لایه شکم و موهای سیاه پشت لب جذابترین ها
زیبایی را چه کسی معنا می کند ؟
اگر قرار بود معنای واحدی برایش تعریف شود که مُد و امثالهم مدام در حال تغییر نبودند
چرا باید کسی برای چیزی که نقشی در آن نداشته از خودش بیزار شود و هر بار جلوی آینه می ایستد خودش را سرزنش کند
کسی منکر زیبا بودن آنجلینا جولی یا برد پیت نمی شود
اما
چرا باید نیش و کنایه ها و محدود کردن زیبایی آنقدر زیاد باشد که آمار جراحی های زیبایی سر به فلک بکشد ؟
که انسانی " نفس" اش را تنها به سایز دور کمر و بالاتر بودن بینی و ابعاد برجستگی هایش بداند و " اعتماد به نفس" اش را تنها از این طریق تامین کند
و ترس از عدم پذیرش در اجتماع را داشته باشد ؟
هر کدام از ما
اگر چاقیم ، لاغریم ، کوتاهیم ، بلندیم ، سفید پوستیم ، چشممان ریز است یا هر مدل دیگری
ما "خودمانیم "
منحصر به فردیم و زیبا
و حق سرزنش کردن خودمان یا دیگری را نداریم
#بدن_من
#بدن_من_زیباست
#بدن_تو
#بدن_تو_زیباست
پ ن :
تبعا مواظبت از سلامتی و یا کاهش وزنی درست و با برنامه مد نظر نیست
