یا مرا با خود ببر آنجا که هستی یا بیا !
و انسان را چه می شود که زیر بار شلوغی ذهن اش له نمی شود ؟
یه عالمه مطلب هست که باید مرتب بشه
از زنگ زدن برای هولوگرام پشت کارت دانشجویی بگیرین و کشیدن بخیه ی دندون تا بی خوابی های مزخرف شبانه ی من
از مدرسه ی برادرم و تفاوت دید آدما و طرز فکرشون تا اینکه پختگی ادما واقعا با چی مرتبطه ؟ ژنتیکه سفره کتابه سنه ؟؟
از دکتر ای ان تی پر تجربه که واسه یه ادنویید عمل کردن مردمو داره دق میده تا بحثای مزخرف و خاله زنکی و عجیب غریب فامیل که بدون سرزنش فقط چشمام گرد میشه !
و حتی از منوط کردن پرداخت کارانه ی کادر درمان به وزن ایده ال ! بگیر تا اینکه چرا ادما و روابط انقدر زود برامون عادی میشن و همون که تا دیروز برامون قابل تحسین بوده الان ویژگی های مثبتش یادمون میره و بدی هاش ازمون دورش می کنه ؟
به درجاتی از سایکوز رسیدم که ممکنه دو دقیقه بعد اینا یادم بره یه عالمه چیز جدید بیاد به ذهنم
* سایکوز روان پریشیه
اگه یه دکتری توی ۳ ماه نتونست به رنج مطلوب برسه واقعا گناهش چیه؟ چرا این همه قانون مزخرف تصویب میکنن -_-